Categorie: Reizen

Vissen is niet alleen een hobby, maar voor velen ook een passie. Vissen stelt je in staat om even te ontsnappen aan de dagelijkse sleur en één te worden met de natuur. Maar wat zijn nu de beste vakantiebestemmingen voor hobbyvissers?

Waarom zijn sommige bestemmingen beter dan andere voor vissers?

Als je denkt aan vissen, dan denk je waarschijnlijk aan een rustige rivier of een groot meer. Maar de wereld heeft veel meer te bieden voor de fervente hobbyvisser. Sommige bestemmingen zijn rijk aan verschillende soorten vissen, terwijl andere juist bekend staan om hun unieke viservaringen.

Een van mijn persoonlijke ervaringen was toen ik naar Noorwegen ging. De fjorden daar zijn niet alleen adembenemend mooi, maar ook een paradijs voor vissers. Ik had het geluk om daar een zeldzame vis te vangen die ik nog nooit eerder had gezien. Die ervaring zal ik nooit vergeten, en het is iets dat ik elke hobbyvisser gun.

De verrassende charme van Scandinavië

Scandinavië, met landen als Noorwegen, Zweden en Finland, biedt een schat aan vismogelijkheden. De zuivere meren en rivieren zitten vol met vissoorten zoals zalm, forel en snoek. En in de winter? Dan kun je je hand proberen aan ijsvissen, iets wat je niet overal kunt doen. Daarnaast is de natuur in Scandinavië overweldigend, wat de hele ervaring nog beter maakt.

Azië: een onverwachte keuze

Hoewel je misschien niet direct aan Azië denkt voor een visvakantie, zijn er toch enkele pareltjes te vinden. Landen als Thailand en Maleisië hebben enkele van de beste visplekken ter wereld. Denk bijvoorbeeld aan gigantische meerval of arapaima in speciale visresorts. Het is een hele andere ervaring dan vissen in Europa, maar zeker de moeite waard.

Hoe kies je de perfecte visvakantie?

Het kiezen van de perfecte bestemming hangt natuurlijk af van wat je zoekt. Wil je nieuwe vissoorten ontdekken? Of wil je gewoon in een mooie omgeving vissen? Doe vooraf goed onderzoek naar de vismogelijkheden van een bestemming. Lees ervaringen van andere vissers en kijk welke vissoorten je er kunt verwachten.

Een andere tip is om te kijken naar de lokale visregels. In sommige landen of gebieden heb je bijvoorbeeld een visvergunning nodig. Door je hierover goed te informeren, voorkom je onaangename verrassingen tijdens je vakantie.

Zijn er nog onbekende pareltjes voor vissers?

Absoluut! Er zijn nog tal van onontdekte bestemmingen die perfect zijn voor vissers. Een voorbeeld is Mongolië, waar je in de kristalheldere rivieren kunt vissen op taimen, een van de grootste zoetwatervissen ter wereld. Of wat dacht je van vissen op piranha’s in de Amazone in Brazilië? De wereld heeft zoveel te bieden voor vissers, het is gewoon een kwestie van zoeken en avontuurlijk zijn.

Tot slot, onthoud dat het bij vissen niet alleen gaat om de vangst. Het gaat om de ervaring, de rust en het één zijn met de natuur. Dus waar je ook heen gaat, geniet van elk moment.

Toronto is de grootste stad van Canada en een populaire bestemming voor citytrips. De stad heeft een rijke geschiedenis en cultuur en biedt talloze attracties en bezienswaardigheden voor bezoekers. Of je nu geïnteresseerd bent in architectuur, kunst, natuur of culinaire hoogstandjes, Toronto heeft iets voor iedereen. Lees meer

Lissabon is de hoofdstad van Portugal Het is tevens ook de grootste stad van dit land. Deze stad telt zo’n 600.000 inwoners. In de hele regio wonen zo’n 3.000.000 mensen. De hoofdstad van Portugal heeft een oppervlakte van 100 vierkante kilometer. De stad ligt op een hoogte van 2 meter. In heel Portugal is het één uur vroeger dan in Nederland. Deze stad is een populaire bestemming voor een stedentrip.

In de stad zijn tal van dingen te doen. Je kunt bijvoorbeeld de oude binnenstad bezoeken. Hier vind je veel historische panden. Wil je meer weten wat de mooiste plekken zijn in Lissabon? Lees dan dit artikel. Lees meer

Ga je binnenkort naar Dubai en kies je voor Emirates? Dan ben je van een geweldige ervaring verzekerd aangezien je vliegt in alle comfort en luxe. De stoelen zijn ruim, het entertainment systeem is uitgebreid en het personeel is servicegericht. Door verder te gaan met het lezen van de tekst hieronder kom je alles te weten over vliegen met Emirates. Lees meer

Naar het er nu uitziet, is de kans aanwezig dat erin 2021 weer gereisd kan worden. De Corona vaccinaties beginnen nu toch wel goed op gang te komen, wereldwijd. Iets dat nog altijd op mijn bucket list staat is de London Eye, voorheen Millennium Wheel, ronddraaiend reuzenrad of reuzenrad, in Londen, aan de zuidelijke oever van de rivier de Theems in de wijk Lambeth.

Met een totale hoogte van 135 meter was de London Eye ’s werelds hoogste reuzenrad van 1999, toen het werd gebouwd, tot 2006, toen het werd overtroffen door de Star of Nanchang, in Nanchang, China. Het is een van de meest populaire toeristische attracties van Londen waarvoor een toegangsprijs in rekening wordt gebracht en soms wordt toegeschreven aan een wereldwijde heropleving van de reuzenradconstructie. Ik kan niet wachten om het eens in het echt te aanschouwen, reacties van mensen die zijn geweest zijn lovend!

Voorgeschiedenis London Eye

Een klein stukje achtergrond. Wat nu de London Eye wordt genoemd, is ontstaan ​​als een inzending die in 1993 door David Marks en Julia Barfield van Marks Barfield Architects werd ingezonden voor een wedstrijd, gesponsord door The Sunday Times en de Great Britain’s Architecture Foundation, voor een nieuwe mijlpaal ter herdenking van het millennium in Londen.

Hoewel er geen winnaar werd uitgeroepen, namen Marks en Barfield de ontwikkeling van het project zelf op zich en vonden ze de plek waar het wiel nu staat. Een groot deel van de financiering werd verstrekt door British Airways. De bouw begon in 1998 en het wiel werd in horizontale positie boven de rivier in elkaar gezet voordat het rechtop werd getrokken. De London Eye, zoals het tegen die tijd heette, werd op 31 december 1999 ceremonieel ‘geopend’ door premier Tony Blair, maar liet zijn eerste betalende passagier pas op 9 maart 2000 toe.

Oorspronkelijk gepland voor ontmanteling na vijf jaar, werd het op zijn plaats gehouden vanwege de aanhoudende populariteit. In 2006 werd een decoratief LED-verlichtingssysteem geïnstalleerd om het wiel in het donker prominenter te maken. De naaf van het wiel rust op twee steunen, die verankerd zijn aan een fundering op de rivieroever en onder een hoek van 65 ° (vanuit de horizontaal) over de rivier leunen. Met beide steunen aan dezelfde kant van de naaf, wordt gezegd dat het wiel vrijdragend over de rivier staat. Het geheel van de constructie wordt op zijn plaats gehouden door zes achterstagkabels die aan een tweede fundering zijn verankerd.

Constructie van het wiel

Het wiel zelf heeft een diameter van 120 meter en is met de naaf verbonden door 64 kabels die net zo werken als de spaken van een fietswiel. De kracht om het wiel te laten draaien wordt overgebracht op de velg via rubberen banden die op de basis van de constructie zijn gemonteerd.

Op het stuur zijn 32 eivormige “capsules” gemonteerd, zoals de cabines die de passagiers vervoeren worden genoemd. Hun aantal komt overeen met de 32 stadsdelen die (samen met de City of London) Greater London vormen. Elke capsule heeft een capaciteit van 25 passagiers en rust op gemotoriseerde steunen die zo functioneren dat de capsule rechtop blijft staan ​​als het wiel draait.

Het wiel beweegt zo langzaam – twee omwentelingen per uur – dat het niet hoeft te stoppen voor het in- of uitstappen van passagiers, behalve voor mensen met een handicap.

Wat een melige titel zeg…  Maar ik denk dat we wel kunnen stellen dat het de waarheid is! Sorry voor de lange stilte, maar we zijn er dus wel even tussenuit geweest…  Het was geweldig. De dieren, de natuur, de mensen en de steden: alles is daar zo veel anders dan hier.

Wij zijn naar Kenia geweest, en daarna naar Tanzania. We hebben onder andere het Masai Mara reservaat bezocht, en het Serengeti National Park (dat in feite op de grens ligt van Kenia en Tanzania). Als je echt natuur wilt zien, moet je werkelijk daar zijn. Wildlife zoals je dat alleen ziet bij Chris Dusauchoit op de televisie. Prachtig. Ook Ngorongoro was de max.

Eigenlijk wilden we ook weel van de meren zien, maar dat is er niet meer van gekomen. Het Bogoriameer, en Lake Manyara bijvoorbeeld… Maar dat is dan een reden om nog eens terug te gaan. Je kan echt niet alles combineren – zelfs dit was voor ons al vrij veel, de eerste keer in Afrika en al redelijk wat gecombineerd.

Duur? Eigenlijk valt dat goed mee. Op voorhand ben je vooral wat kwijt, maar de reis zelf geef je weinig uit. Je gaat daar niet shoppen natuurlijk, en eten kost amper iets. En aan de gids natuurlijk. Die mensen rijden toch maar mooi met jou rond de hele dag. Wij hadden trouwens een dashcam meegenomen; en die werd op de jeep gemonteerd voor mooie videobeelden doorheen de hele reis. Een enorme aanrader!

Van zo’n jeepsafari word je niet bepaald moe, je zit eigenlijk heel de dag. En je moet foto’s maken. Veel foto’s. Daar moet ik dus echt nog een selectie in doen, en wat knippen en dergelijke. En dat wordt nog een serieuuuuuuusss werkje…

Damn! Nu begint het toch wel heel dichtbij te komen, die reis door Afrika! De plannen waren eigenlijk om dat nog te doen eind 2012, maar het is toen begin 2013 geworden. Een groepsreis vertrekt natuurlijk niet zomaar elk weekend: je moet dat vastleggen en kijken wanneer het binnen de planning past voor de organisatie en de agenda van je werk. Dus het werd februari: daar was nog plaats en konden we beiden makkelijker verlof krijgen.

Maar februari is dus nog maar enkele dagen verwijderd, en we vertrekken de 9de… Nog amper twee weken! We zijn al druk in de weer met het zoeken naar gepaste kleding en alles wat we mee moeten nemen. Voor inentingen zijn we vorige maanden al geweest, want dat moet je op voorhand doen omdat sommige medicijnen even in je systeem moeten zitten vooraleer die je echt beschermen. Verder zijn we ook al naar een outdoor spullen winkel geweest op de Meir om wat dingen als een drinkbus, muggenmelk en dat soort dingen te halen. Je moet toch een beetje voorbereid zijn he!

Kleding inpakken gaat niet zo veel plaats noch moeite zijn: t-shirtjes en shortjes, en stapbotinnen. Die moeten we trouwens nog gaan halen.

Ik denk dat we daarvoor eens bij Decathlon zullen gaan kijken: die zijn goedkoop en dat materiaal is echt goed.

Het komt ineens echt dichterbij, het is enorm! Jullie zullen op de blog een tijdje op jullie honger blijven zitten, maar we beloven achteraf een mooi verslag met veel foto’s te maken!

Als we niet worden opgegeten door een leeuw, zie ik jullie graag terug eind februari!

Hallo beste lezers! Met al dat voetbal-gekijk in juni moest ik het in juli natuurlijk wel goedmaken met Lies! Tijd dus voor een weekendje weg… Ze wist van niets en ik had achter haar rug een ontspannende tweedaagse in Spa geregeld. Nu moeten jullie weten, ik ben een man, ik hààt alles waarvoor je in een bubbelbad moet zitten met vreemde geuren, of waarbij er iemand aan je lijf zit met vijltjes en kruidenstempels en hoe heet dat ook allemaal. Maar Lies vindt dat wel leuk en zoals gezegd, het moest echt wel eens hààr weekend zijn na enkele weken “verwaarlozing”… Ik had zelfs een nieuwe valies gekocht via een speciale koffer aanbieding, nog een extra kadootje voor haar ook!

Ik moet zeggen, het viel wel mee. We zijn vrijdagavond na het werk doorgereden en zaten in een heel knap hotel. We konden daar al meteen dineren, en zijn dan naar de kamer getrokken voor wat televisie kijken en ontspannen (én een stoomcabinebezoek IN onze kamer) na een dagje werken. Zaterdag was het dan van de ene massage na de andere om na een ontspannend zwemmetje terug te gaan tafelen, uitgebreid natuurlijk, want zo gaat dat op verwenweekend.  Zondag zijn we nog wat de buurt gaan verkennen, maar dan vanuit de auto, want eigenlijk waren we veel te moe om nog echt te gaan wandelen. Je zou denken dat dat relaxerend is, maar eigenlijk word je gewoon tam van zo’n hele dag niksen.

Pakt dat ondergetekende wel gescoord heeft met de goedmaak-actie bij Lies. 8)

De knoop is doorgehakt: we gaan op safari in het najaar! Amaai zo super! We wilden dat allebei al jaren doen, maar ja, in’t begin zijn er andere prioriteiten, zoals een leuke woonst vinden en zorgen dat daar ook een deftige zetel in staat om op te zitten enzo natuurlijk. We hadden na onze verhuis besloten van elke maand wat opzij te zetten en nu zijn we dus zover dat we kunnen beginnen aftellen. Dit wordt echt een prachtreis!

De Kilimanjaro laten we dit jaar nog even voor wat hij is. Onze conditie is eigenlijk echt niet meer wat die zou moeten zijn, en zo’n beklimming is best wel intensief. Je zakken enzo worden wel gedragen maar het wandelen zelf moet je nog doen. Komt dan ook nog die ijle lucht bij enzo… ik durfde niet goed.

Maar er is genoeg te zien met die mooie wildparken alleen al! We gaan de Serengeti zien en de Ngorongoro krater – hopelijk zien we ook veel diertjes uiteraard, hoewel ik stiekem ook wel een beetje bang bent. Wie weet heeft die leeuw wel kei veel honger of wordt die olifant gewoon boos ofoz. Haha! We brengen ook een bezoek aan het Victoriameer en het Tanganyikameer. Na twee weken rondreizen wordt er ook nog een viertal dagen getamd op Zanzibar. Ik denk dat die vier dagen rust echt wel nodig zullen zijn!

Wat we gaan doen is een privésafari. Dus echt een jeep voor ons alleen, gedurende de hele trip. Ik ben echt niet zo’n held in slapen in tenten en met zo’n hele bende aanschuiven voor een stukje kip. Frank vindt dat natuurlijk allemaal weer niet zo’n probleem, die is dat nog gewoon van met de Scouts denk ik. Ik heb toch graag een minimum aan comfort mee. Ik hou mijn hart al vast, want we blijven niet op één plaats dus er reist een “douche- en toilettent” mee… geen idee wat ik me daarbij moet voorstellen. En er is ook eten voorzien. Hopelijk komen die daar niet af met gebakken krekels want daar ga ik toch wel voor bedanken.

Enfin, dit wordt een topreis. Komaan, vakantiegeld!