Categorie: Persoonlijk

Oudjaar? Gezellig met twee!

Veel van onze vrienden zoeken nog altijd naar iets om te doen met Oudjaar. Ze willen gaan eten maar vinden het overal te duur, of ze willen uitgaan maar ze hebben niet te veel zin in immense drukte, of er zijn discussies over wie BOB wil (lees: moet) zijn of hoeveel een taxi kost. Ik begrijp dat niet goed. Wij vieren Oudjaar gezellig met ons tweeën, de discussie over “naar waar en met wie” stelt zich gewoon niet.

oudjaar 2013Dat is eigenlijk een beetje gegroeid, want alle angsten die ik bij de mensen rond ons hoor, zijn gegrond. Vroeger gingen we in Antwerpen weg. Eerst op café, als studenten nog, en daar is het inderdaad belachelijk druk… Iedereen op elkaar gepakt, stinkende bedoening (toen mocht je nog roken op café), en rond een uur of vier gevechtjes. Later gingen we dan naar een groot dansfeest. Dat is eigenlijk hetzelfde als op café, behalve dan dat je voor de inkom veel geld betaalt. Heel druk, en meestal verwacht je er meer van dan het werd. Vonden we zijn prijs niet waard. Dan zijn we een paar jaar gaan eten in gezelschap, maar dat is ook echt duur, en je moet inderdaad met de taxi naar huis. Ik begrijp dat he, ik zou ook niet gratis komen werken op Oudjaar, maar ik vond er allemaal niet zoveel aan…

Sinds dat laatste jaar, nu een jaar of vier geleden, doen wij elk Oudjaar gezellig met z’n twee. We bereiden een lekker en makkelijk menu voor in verschillende gangen en beginnen al te aperitieven rond een uur of vier à vijf. We kijken een filmpje of een jaaroverzicht, en tussendoor eten we elke gang op ons gemak. Wij moeten niets anders meer hebben.

Wie ook te veel oudjaarstress heeft, kan dit misschien ook eens overwegen?

Valentijn: Lies Content! :)

Ok, onlangs dus Valentijn. Bleeeeh. Hoewel waarschijnlijk echt iedereen dat commerciële flauwekul vindt, doet toch iedereen eraan mee. Zo ook ik. Ik denk niet dat mijn madame het had kunnen appreciëren als ik de 14de zou hebben gezegd “wa ne zever” en naar’t werk vertrokken was.

ValentijnskaartVorig weekend dus naar Antwerpen getrokken om daar te gaan zoeken naar een geschikt cadeautje. En we hadden eigenlijk een nieuwe strijkplank nodig, had ik haar horen zeggen, maar dat kan je nu toch niet geven met Valentijn? Ik had ze waarschijnlijk naar mijn hoofd gekregen. Kleren kopen vind ik wat moeilijk, en een geschenkbon is ook zo onpersoonlijk. Allez, als je moest weten hoeveel die van ons gaat shoppen, ze zou er waarschijnlijk wel blij mee geweest zijn! Hehehehe…

Na wat rondneuzen heb ik dan eindelijk iets gevonden waar ik wel mee durfde thuiskomen. Alleen kiezen was moeilijk. Ik ben bij Versato beland (dicht bij de Media Markt en de McDonald’s), een juwelenzaak in’t Stad dus. Een keuze maken was wel moeilijk, want ze hebben daar echt alles: oorringen, armbandjes, horloges, ringen, … En ook echt wel veel verschillende merken! Ik ken er niet zo superveel van, maar er waren er bij waar ik al van had gehoord dus ik denk dat vrouwen daar sowieso hun gading wel vinden. Ik ben uiteindelijk naar huis gegaan met een armbandje, zoiets fijn met een paar steentjes, maar niet te opvallend. ‘t Is tenslotte maar voor Valentijn he. Ontlopen gaat niet lukken, maar overdrijven moest nu ook niet.

En ‘k heb toch maar weer punten gescoord, de 14de februari. Hehehehe…